Hikayeler

Havanın çok sıcak olduğu bir yaz günüydü. Alanya  günlüğü geleneği olarak ikindi zamanı güneş şöyle sallandığında  soluğu denizde aldık.Deniz kenarı

Mıstık ile Mustik  Alanya’ gitmek üzere akşamdan  anlaştılar. Arabası olan Mıstık,  Ağustos ayının sıcak bir günün sabahı erkenden kalktı. Kuru

Türkiye’nin yoksul, yeniliklerle toparlanma ve yönetimini  oturtmaya çabaladığı 1930’lu yıllardı. Cumhuriyet yeni kurulmuş, yönetim biçimi tam kurumları ile oturmamış, eski 

Yıl 1964, mevsimlerden  ilkbahardı. Kış uzun geçmiş, Mayıs ayına yağmurlu girmiştik.Heyipler de ki  ilkokul beşinci sınıfındayım. Sabah kalktığımda sanki akşam

Ah ! bu mektuplar. Ah! Yazınca insan  nasıl olur? Bazen hüznü artar, bazen hüznü hafifler.İçi genişler gibi olur. Umutları artar.

Güneş  dağların  arkasına  saklanmaya  başlamıştı. Bunu hisseden  davar sürüleri de yataklarına yönelmişti. Şimdi  dinlenme ve geceyi rahat geçirme telaşı başlamıştı

Toros dağlarının tüm güzelliği yer yüzüne yansımıştı. İlkbaharın  Akdeniz özellikleri insana canlılık veriyordu. Ormanlar büyümek için filizlerini gökyüzüne dikmişler,çiçeklerini açmıştı.